پلی وینیل کلراید (PVC) یکی از رایج ترین پلیمرهای گرمانرم در سراسر جهان است (در کنار چند پلاستیک پرمصرف مانند PET و P.P.). این پلاستیک به طور طبیعی سفید و بسیار شکننده است (قبل از افزودن نرم کننده ها). اولین بار در سال 1872 سنتز شد و به طور تجاری توسط شرکت B.F. Goodrich در دهه 1920 تولید شد. بسیاری از پلاستیک های رایج دیگر برای اولین بار در دهه های 1940 و 1950 سنتز شدند و از نظر تجاری قابل دوام بودند. پلی وینیل بیشتر در صنعت ساخت و ساز استفاده می شود و همچنین برای علائم، برنامه های کاربردی مراقبت های بهداشتی و فیبر برای لباس استفاده می شود. پی وی سی دو بار به طور تصادفی کشف شد، یک بار در سال 1832 توسط شیمیدان فرانسوی هنری ویکتور رگنو، و سپس در سال 1872 توسط یک مرد آلمانی به نام یوجین باومن دوباره کشف شد.
پلی وینیل کلراید (pvc)
شکل های پایه و عملکرد پلی وینیل کلراید (PVC)
پی وی سی به دو شکل کلی تولید می شود: یک پلیمر صلب یا غیر پلاستیک (RPVC یا uPVC)، و دوم به عنوان یک پلاستیک انعطاف پذیر. در شکل پایه خود، PVC با ساختار سفت و سخت و در عین حال شکننده آن مشخص می شود. در حالی که نسخه پلاستیکی کاربردهای مختلفی در صنایع مختلف دارد، نسخه سخت PVC نیز سهم خود را دارد. صنایعی مانند لوله کشی، فاضلاب و کشاورزی می توانند از PVC سخت در بسیاری از عملکردها استفاده کنند.
پی وی سی انعطاف پذیر یا پلاستیکی شده به دلیل افزودن نرم کننده هایی مانند فتالات ها (مانند دی ایسونونیل فتالات یا DINP) نرم تر و انعطاف پذیرتر از uPVC است. پی وی سی انعطاف پذیر معمولاً در ساخت و ساز به عنوان عایق سیم های برق یا در کف خانه ها، بیمارستان ها، مدارس و سایر مناطقی که محیط استریل در اولویت است استفاده می شود. در برخی موارد، PVC می تواند به عنوان یک جایگزین موثر برای لاستیک عمل کند. پی وی سی سخت همچنین در ساخت و ساز به عنوان لوله ای برای لوله کشی و سایدینگ استفاده می شود که معمولاً در ایالات متحده با اصطلاح “وینیل” از آن یاد می شود.
برخی از مهم ترین ویژگی های پلاستیک پلی وینیل کلراید عبارتند از قیمت نسبتا پایین آن، مقاومت آن در برابر تخریب محیطی (و همچنین در برابر مواد شیمیایی و قلیایی)، سختی بالا و استحکام کششی فوق العاده. PVC به طور گسترده در دسترس است و به راحتی قابل بازیافت است.
ویژگی های پلی وینیل کلراید (PVC) چیست؟
برخی از مهمترین خواص پلی وینیل کلراید (PVC) عبارتند از:
چگالی:
پلی وینیل کلراید در مقایسه با اکثر پلاستیک ها بسیار متراکم است (چگالی حدود 1.4)
اقتصاد:
PVC به راحتی در دسترس و ارزان است.
سختی:
از نظر سختی و دوام رتبه خوبی دارد.
استحکام:
دارای استحکام کششی عالی است.
پلی وینیل کلراید (PVC) یک ماده “ترموپلاستیک” است که به نحوه واکنش پلاستیک به گرما مربوط می شود. مواد ترموپلاستیک در نقطه ذوب خود به مایع تبدیل می شوند (برای PVC حدود 100 درجه سانتیگراد تا 260 درجه سانتیگراد بسته به مواد افزودنی). یک ویژگی مفید اولیه در مورد ترموپلاستیک ها این است که می توان آنها را تا نقطه ذوب خود گرم کرد، سرد کرد و مجدداً بدون تخریب قابل توجه دوباره گرم کرد. به جای سوختن، ترموپلاستیک هایی مانند مایع پلی پروپیلن به راحتی قالب گیری تزریقی و سپس بازیافت میشوند.
